İncelenen Makale: Rashid F, Awad MA, et al. The Effectiveness of 2-Implant Overdentures –A Pragmatic International Multicentre Study. J Oral Rehabil 2011; 38: (March): 176-184. Amaç: Bilindik protezler ile karşılaştırıldığında iki implantlı overdenture lara ilişkin hasta memnuniyetini saptamak.
Metot: Yazarlar, dişlerini tamamen kaybetmiş, toplamda 203 hastayı araştırmaya dâhil etmek üzere, 8 adet akademik merkezde, tüm dünyadan diş hekimlerini (2 Kuzey Amerika, 1 Güney Amerika, 5 Avrupa) koordine etti. Hangi tedavi kollarının kullanılacağına tedaviyi gerçekleştirecek diş hekimi ve hastalar birlikte karar verdiler: Maksiler ve mandibular protezler ya da maksiler protez ile 2 implantlı mandibular overdenture. Diş hekimleri, protezleri yapma ve implantları yerleştirmede kendi tekniklerini özgürce kullandılar. Hastadan, her tedavi için olağan tedavi masrafları istendi; herhangi bir indirim ya da ek bir maliyet artışına izin verilmedi. Protezlerin takılması öncesinde ve 6 ay sonrasında, hastalardan bazı unsurlarla ilgili memnuniyetlerini, belirli skalalar arasında değerlendirmeleri istendi (konuşma, çiğneme, rahatlık, stabilite, görünüm ve temizlik). Tedavi öncesi ve tedaviden 6 ay sonraki veriler analiz edildi, karşılaştırıldı ve bağımsız değişkenlerin lineer regresyon analizi yapıldı. Araştırma kapsamında hastalar 5 yıl daha takip edildiler ancak yalnızca 6 ay sonraki memnuniyet değerleri sunuldu.
Araştırmanın Sonuçları: 102 hastanın, tedavi öncesi ve tedaviden 6 ay sonraki periyoda ilişkin verileri eksiksiz alındı. Lineer regresyon analizi yaş, cinsiyet ve tedavi öncesi memnuniyet için uyarlandı ve overdenture takan hastaların şu değişkenler konusunda daha yüksek oranlar belirttiği ortaya çıktı:
• Genel memnuniyet
• Konuşma
• Rahatlık
• Stabilite
• Çiğneme
Araştırmacının Yorumları: Hastaların iki implantla tutturulmuş overdenture’ler ile sıradan protezlere oranla daha fazla memnuniyet duydukları gerçeği daha önceki araştırmalarda ortaya konmuştur, bu sebeple yeni bir bilgi değildir. Ancak bu araştırmaya özel olan nokta, tıpkı serbest diş hekimlerinde olduğu gibi, hastaların aldıkları tedavinin masraflarının tamamını ödemeleri gerektiğiydi. Akademik merkez tabanlı tedavilerdeki hastalara genellikle tedavilere katılmaları karşılığında bu tedaviler ya karşılıksız ya da indirimli olarak sunulmaktadır. Açıkçası, tedavinin ücretsiz olması hastanın memnuniyet derecesinde bir önyargı olabilmektedir. Özel kliniklerdeki protez hastaları implantları göz önüne aldıklarında birçok faktörü ölçüp tartmaktadırlar; maliyetler, beklenen kar, cerrahi riskler ya da implantların başarısızlık riski. Bu araştırma tedaviden 6 ay sonrasında, implantlar için ek paralar ödemesi gerekebilen hastaların, sıradan protezleri kullanan hastalara oranla ciddi ölçüde daha fazla memnun kaldıkları açıkça ortaya konmuştur.
Araştırmacı: Charles B. Hermesch, DMD Email: Jocelyne.feine@mcgill.ca