İncelenen Makale: Opdam NJM, Bronkhorst EM, et al. 12-Year Survival of Composite vs Amalgam Restorations. J Dent Res 2010; 89 (October): 1063-1067.

Geçmiş Deneyimler: Uzak geçmişte, amalgam restorasyonlar anterior alandaki dişlerin restorasyonunu sağlamada standart olarak kullanılmaktaydı. Bugün ise, kompozit restorasyonlar amalgam restorasyonların yerini almış durumdadır ki bu da 10 ile 15 yıl arasında bir süre önce gerçekleşmiştir. Dolayısıyla şimdi, kompozit restorasyonların hayatta kalma oranları ile ilgili değerlendirmeler yapmak ve amalgamın olası yararlarını ortaya koymak mümkün olmaktadır.

Araştırma Dizaynı: Geçmişte gerçekleştirilmiş klinik çalışmalara dayalı araştırma.

Amaç: Hastanın bireysel çürük riski ile ilişkili olarak geniş çaplı Sınıf II amalgam ve kompozit restorasyonların uzun vadedeki klinik performanslarını karşılaştırmak.

Metotlar: 1994 yılının öncesinde yeni restorasyonlar ortaya konmadan evvel hemen hemen tüm Sınıf II restorasyonları amalgam ile gerçekleştirilmekteydi. 1995 yılından sonra, amalgam restorasyonlar daha fazla yerleştirilmedi ve kompozit restorasyonlar uygulanmaya başlandı. Makalenin yazarları da bu bireyleri yeniden çağırdı ve bu restorasyonların başarı ve başarısızlık oranlarını belirlemeye çalıştı. Toplamda 1949 adet geniş çaplı Sınıf II restorasyonu değerlendirmeye alındı. Ortalama takip periyodu ise 12 yıldı.

Araştırmanın Sonuçları: Tüm risk grupları için amalgam ve kompozitin karşılaştırılmasında, amalgam ve kompozit 5 yılın sonunda karşılaştırılabilir performans gösterdikleri, fakat 12 yılın sonunda kompozitin amalgama oranla daha yüksek başarı oranı gösterdiği görüldü. Öte yandan, yüksek çürük riskine sahip olan gruplarda, amalgam restorasyonlar daha yüksek bir hayatta kalma oranına sahipti. Düşük çürük riskine sahip gruplarda da kompozit restorasyonların çok yüksek bir başarı ortaya koyduğu belirlendi.

Sonuçlar: Klinisyenlerin hastalarının sahip oldukları çürük risklerini saptamaları gerekmektedir ve geniş çaplı restorasyonlarda, yüksek çürük riskine sahip hastalarda amalgam da kullanılabileceği, düşük çürük riskine sahip hastalarda da kompozit kullanılması gerektiği ortaya konmuştur.

Araştırmacının Yorumları: Araştırmanın şu anda amalgam ve kompozit restorasyonları karşılaştırdığını görmek gerçektende ilginç. Yine araştırmada kullanılan datanın büyüklüğü konusunda da şaşkınlığa uğradığımı söylemeliyim. Kompozit restorasyonların marjinlerindeki daralma sebebiyle bu restorasyonların başarısızlık olasılıklarının amalgama oranla daha yüksek olduğunu sanıyorum. Bu yüksek çürük riski taşıyan grup için doğrudur ancak, düşük çürük riskine sahip grup için, daralmaya rağmen kompozit hala iyi bir restorasyon olabilir ki bu araştırmada da ortaya konmuştur.

Araştırmacı: Vincent G. Kokich, Sr, DDS, MSD

Email: n.opdam@dent.umcn.nl